عاشورا

در شرايطي که يزيد حاکم است قانع شدن به عنوان صحابي پيامبر(ص) کافي نيست، بايد سيره ي رسول خدا(ص) را در ياري امام حسين(ع) دنبال کرد. اينجا حقِّ مطلق زمانه يعني امام معصوم در زير سايه ي وارثان دروغينِ دين رسول خدا(ص) تهديد به قتل مي شود، بهاي ماندن در سيره ي رسول خدا(ص) چيزي جز ماندن در کنار امام حسين(ع) نيست، و لو بَلَغَ ما بلغ. هر چه مي خواهد پيش آيد.
حضرت امام خميني(ره) بعد از کشتاري که رژيم پهلوي در مدرسه فيضيه در 2 فروردين سال 1342 در قم انجام داد اعلاميه معروف خود را تحت عنوان «شاه دوستی يعنی غارتگری» منتشر ساختند. در اين اعلاميه كه يكی از تندترين بيانيه های سياسی امام خمينی است، رژيم شاه به محاكمه كشيده شده و در پايان آن تأكيد شده بود كه در اين شرايط تقيه حرام است و اظهار حقايق واجب (و لو بلغ ما بلغ). در همين اعلاميه است كه امام خمينی خطاب به شاه و عمّالش می نويسند: من اكنون قلب خود را برای سرنيزه های مأمورين شما حاضر كردم، ولی برای قبول زورگوييها و خضوع در مقابل جباريهای شما حاضر نخواهم كرد»(47)
«و لو بَلَغَ ما بلغ» به اين معنا است که در اين راه هر چه مي خواهد پيش آيد. همان حرفي که حضرت امام(ره) در آخرين روزهاي عمر خود زدند و فرمودند:
«مگر بيش از اين است كه فرزندان عزيز اسلام ناب محمدی در سراسر جهان بر چوبه های دار می روند؟ مگر بيش از اين است كه زنان و فرزندان خردسال حزب اللَّه در جهان به اسارت گرفته می شوند؟ بگذار دنيای پست ماديت با ما چنين كند ولی ما به وظيفه اسلامی خود عمل كنيم.»(48)
از اين نوع موضع گيري هاي حضرت امام خميني(ره) مي فهميم در جاي خاصي از تاريخ خود قرار داريم و بنا است مانند کاري که حضرت سيدالشهدا(ع) و ياران بزرگوار آن حضرت انجام دادند، در يک حيات نويني پاي گذاريم که منجر به فتح تاريخ جديدي مي شود. ما در فتح تاريخ جديد نبايد در گوشه اي بنشينيم و فقط نگاه کنيم. بايد جان را کف دست گذاشت و از اين که فرهنگ ظلم آبروي ما را نشانه مي رود و ما را متهم به ضد پيشرفت مي کند، هيچ هراسي به خود راه ندهيم. در فتح تاريخ جديد آبروي انسان ها معناي ديگري پيدا مي کند به طوري که همان امام حسيني که متهم به عصيانگري است، قبله ي نهضت ها و انسان هاي انقلابي مي گردد تا جايي که بني عباس شعار خود را «يا لثارات الحسين» قرار دادند و هنگامي که از آنان در مورد حاکم پيشنهادي سؤال مي کردند در جواب مي گفتند: «الرضا من آل محمد» حاکمي که مورد رضايت آل محمد باشد مورد قبول ما است، هر چند حيله گرانه سخن مي گفتند ولي ملاحظه کنيد که شرايط چگونه برگشته که بني عباس نيز بايد با ارزش نهادن به امام حسين(ع) به قدرت برسند.