عاشورا

وقتی که کاروان اسرا در راه بارگشت به مدینه ،  به کربلا رسیدند و در انجا به عزاداری مشغول شدند ، و همانگونه که سید ابن طاووس در لهوف نقل کرده است که «و اقاموا المآتم المقرحة للاکباد»  «ماتم‌هاى جگرسوز بپا داشتند»، و تا سه روز بدین صورت عزاداری نمودند

حضرت سجاد علیه السلام دیدند که اگر زنان و کودکان در کنار اين قبور بمانند  خود را در اثر شيون و زاري و گريستن و نوحه کردن هلاک مي نمودند، لذا  فرمان داد تا بار شتران را ببندند و از کربلا به طرف مدينه حرکت کنند.چون بارها را بستند و آماده حرکت شدند،

سکينه عليها السلام اهل حرم را با ناله و فرياد به جانب مزار مقدس امام جهت وداع حرکت داد و جملگي در اطراف قبر مقدس گرد آمدند.سکينه قبر پدر را در آغوش گرفت و شديدا گريست و به سختي ناليد و اين ابيات را زمزمه کرد:

الا يا کربلا نودعک جسما 
بلا کفن و لا غسل دفينا
الا يا کربلا نودعک روحا 
لاحمد و الوصي مع الامينا

«اي کربلا! بدني را در تو به وديعه گذارديم، که بدون غسل و کفن مدفون شد؛ اي کربلا! کسي را به يادگار در تو نهاديم که او روح احمد و وصي اوست».

???????