عاشورا

نشست مرد و به دامن گرفت دختر را
چشید طعم نفس های گرم #مادر را

چگونه لب به وصیت گشاید او این دم
چگونه بار ببندد وداع آخر را

به چشم خسته ی او خیره می شود لَختی
که بغض کرده گلو پاره های اصغر را

کشید دست به لب های خشک و لرزانش
و پاک کرد رَدِ اشک های پرپر را

اگرچه مایه ی آرامش پدر بودی
بیا و تجربه کن حس و حال دیگر را

رباب را به تو من می سپارم از امروز
غزل کن آتش آن خاطر مُکدَّر را

عمو نداشت؛ برادر نداشت؛ دشمن داشت
پدر، چگونه رها کرده بود #دختر را

✍ پروانه نجاتی

???????