عاشورا

‌?‌مسئولیت ما این است که رابطه ی امام را با وجودمان بشناسیم.

?این را در یابیم که “اَقَمتَه لَنا قِواماََ و مَعاذاََ” یعنی هستی ما به هستی امام وابسته است. و جدا شدن از او ،این گونه نیست که از دستمان ناراحت شود و دو روز دیگر هم با معذرت خواهی راضی گردد.

?جدا شدن از امام مساوی گمراهی و انحراف است؛چنان که در دعای امام در غیبت می خوانیم:"ان لم تعرفنی حجتک ضللت عن دینی"؛اگر معرفت حجتت را به من ندهی از دینم گمراه می شوم!

?دقت کنید!نمی گوییم “تعلمنی"؛بلکه می گوییم “تعرفنی"؛چه فرقی دارد؟

?فرض کنید من تشنه ام؛آب را هم می شناسم به اینکه مایعی بی رنگ تشکیل شده از اکسیژن و هیدروژن و خاصیتش رفع تشنگی است.

?این علم من از آب و خاصیتی است که دارد.اما علم به خودیِ خود از من رفع تشنگی نمی کند؛حتی اگر آب را دوست داشته باشم و به آن ،احساس نیاز کنم؛"با حلوا حلوا گفتن،دهان کسی شیرین نمی شود!”

#معرفت_امام
?امامِ دل