عاشورا

????????


? عشقِ ترحّمی و عشقِ توسّلی

?عشقِتان به همسرتان، از رویِ ترحّم نباشد.
?عشقِ توسّلی موجبِ تحملِ ناملایماتِ زندگی می‌شود.

◀️ سید منیرالدین حسینیِ هاشمی:

«اگر انسان “ترحُّماً” به همسرش احترام بگذارد، اين برای خودش خطرناک است. احترام و محبت مرد نسبت به همسرش و بالعکس بايد “توسُّلاً” باشد. همان‌گونه که اگر بخواهيد امام رضا(ع) را زيارت کنيد، ترحّما زيارت نمی‌کنيد، بلکه ايشان را وسيله برای قرب خدا قرار می‌دهيد، و يا هنگامی‌که اسماء الهی را می‌خوانيد و “يا ربِّ، يا اللّه، يا رحمن، يا رحيم و …” می‌گوييد، با اين لفظ و با توجه به مفهوم آن، و حالت روحی خويش، متوسّل به اسماء الهی می‌شويد، و همچنین ائمه طاهرين(ع) را، که اسماء حسنای الهی تکوينی حضرت حق هستند، توسّلاً زيارت می‌کنید،
در علائق خانوادگی نيز بايد مهر و محبت، توسّلاً اِعمال گردد و محور، حب الهی باشد.
اگر مردی به همسر خود ترحّم کند، اين بدان معنی است که خودش را در موضع قدرت می‌بيند و حال اين‌که تمام انسان‌ها در موضع احتياج‌اند و در طريقِ بندگی او وسائلی را می‌جويند.
احترام شما به مؤمن نيز بايد “توسّلی” باشد؛ مگر اين‌که طرفِ احسان شما جزوِ مکتب و دين شما نباشد؛ آن‌وقت ترحّم اشکالی ندارد. اما هرگز نبايد به يک شيعه ترحّم کنيد.
اگر زن و شوهر توسّلاً به يکديگر محبت کنند، اولين چيزی که سهل می‌شود، تحمل ناملايمات طرفين برای يکديگر است و اگر در خانه‌ای، خداوند، محور ايثار شد، اين خانه اساساً محل سرپرستی الهی خواهد شد». ۶۹/۸/۲۲