عاشورا

زمان پیامبر اعظم (ص) بود، زنى در غیاب شوهرش  زنا كرد، ولى پس از این عمل زشت ، پشیمان شده ، سخت ناراحت شد، در حالى كه بسیار پریشان بود، در یكى از كوچه هاى مدینه مى گذشت و فریاد مى زد: دلونى على رسول اللّه : مرا به رسول خدا (ص) راهنمائى كنید

پیامبر (ص ) او را دید، و از او پرسید: چرا پریشان هستى و فریاد مى زنى؟

او عرض كرد: در غیاب شوهرم ، زنا كرده ام ، پس از مدتى داراى فرزند شدم ، پس از تولد، او در میان سركه داخل خمره گذاردم و سپس آن سركه را فروختم (سه گناه بزرگ مرتكب شده ام :1- زنا كرده ام 2- كودك را كشته ام 3- سركه آنچنانى را فروخته ام ) فهل لى من توبة : آیا توبه ام پذیرفته است؟

پیامبر اعظم (ص) فرمود:

زنا كردى باید سنگسار شوى مرتكب قتل (كودك) شده اى كه كیفرش ، دوزخ است ، سركه آنچنانى را فروخته اى و در نتیجه ، گناه بزرگى كرده اى ، لكن ظننت انك تركت صلوة العصر: ولى گمانم آنست كه نماز عصر را ترك كرده اى و بخاطر ترك نماز عصر و سهل انگارى در نماز، آنگونه منحرف شده اى كه به چنین گناه بزرگى آلوده شده اى .

منبع: كتاب داستان دوستان جلد 1