عاشورا

?چه آیه هایی از قرآن درباره حضرت زهرا سلام الله علیها است؟

✍️ ?قسمت دوّم ?

3️⃣-آیه مودت و اهل بیت علیهم السلام

«قُلْ لا أَسْئَلُكُمْ عَلَیْهِ أَجْراً إِلاَّ الْمَوَدَّةَ فِی الْقُرْبى شوری/۲۳ بگو بر این رسالت مزدى از شما، جز دوست داشتن خویشاوندان، نمى خواهم

ابن عباس می گوید: « وقتی این آیه نازل شد، به رسول خدا عرض کردم این کسانی که مودت و محبت آنها واجب شده کیستند؟ » رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم فرمود علی و فاطمه و حسن و حسین تفسیر نور الثقلین، ج۴ ص ۵۷۲

4️⃣- سوره انسان

در این سوره داستان انفاق خانواده حضرت علی (ع) بیان شده و قرآن از این عمل تجلیل کرده است:

«وَ یُطْعِمُونَ الطَّعَامَ عَلىَ حُبِّهِ مِسْكِینًا وَ یَتِیمًا وَ أَسِیرًا * إِنمَّا نُطْعِمُكمُْ لِوَجْهِ اللَّهِ لَا نُرِیدُ مِنكمُْ جَزَاءً وَ لَا شُكُورًا [انسان/۹-۸] و غذاى خود را با اینكه به آن علاقه و نیاز دارند، به «مسكین» و «یتیم» و «اسیر» مى دهند! * و مى گویند ما شما را بخاطر خدا اطعام مى كنیم، و هیچ پاداش و سپاسى از شما نمى خواهیم

در این سوره مبارکه، خداوند برای اهل بیت، نعمت‌ها و رحمت‌ها و بهشت‌هایی را وعده می‌دهد که نه گوشی شنیده و نه چشمی دیده است. از لطایف این سوره این است که انواع نعمت‌های بهشتی در آن بیان شده ولی برای رعایت حرمت فاطمه علیهاسلام از نعمت حورالعین سخنی به میان نیامده است.

5️⃣- آیه مباهله

«فَمَنْ حَاجَّكَ فیهِ مِنْ بَعْدِ ما جاءَكَ مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعالَوْا نَدْعُ أَبْناءَنا وَ أَبْناءَكُمْ وَ نِساءَنا وَ نِساءَكُمْ وَ أَنْفُسَنا وَ أَنْفُسَكُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَلْ لَعْنَتَ اللَّهِ عَلَى الْكاذِبینَ
[آل عمران/۶۱] از آن پس كه به آگاهى رسیدهاى، هر كس كه درباره او با تو مجادله كند، بگو: بیایید تا حاضر آوریم، ما فرزندان خود را و شما فرزندان خود را، ما زنان خود را و شما زنان خود را، ما برادران خود را و شما برادران خود را. آن گاه دعا و تضرع كنیم و لعنت خدا را بر دروغگویان بفرستیم.»

شکی نیست که مصداق مباهله کنندگان مسلمان، پنج تن بودند. و اسقف نجران با دیدن پنج تن (علیهم السلام) گفت ای گروه نصاری، من افرادی را می بینم که اگر از خدا بخواهند کوهی را از جا بکند، خدا آن را می‌کند. با اینها مباهله نکنید که هلاک خواهید شد و تا روز قیامت یک نصرانی روی زمین باقی نخواهد ماند

?? پی نوشت
الطرائف فی معرفة مذاهب الطوائف ج۱ ص ۴۲