عاشورا

#شرح_نامه ۵۳

?قسمت ۱۰۱

❣امیر المومنین علیه السلام در سومين دستور به مالک درباره حقوق قشر محروم جامعه اسلامی مى فرمايد:

✨وَلاَ يَشْغَلَنَّکَ عَنْهُمْ بَطَرٌ، فَإِنَّکَ لاَ تُعْذَرُ بِتَضْيِيعِکَ التَّافِهَ لاِِحْکَامِکَ الْکَثِيرَ الْمُهِمَّ✨

?هرگز غرور و سرمستى زمامدارى، تو را به خود مشغول نسازد (و از رسيدگى به کار آنها باز ندارد) زيرا هرگز به بهانه کارهاى فراوان و مهمى که انجام مى دهى از ترک خدمات کوچک معذور نيستى

✍امام عليه السلام در اينجا نخست به مالک اشتر هشدار مى دهد که گاه مى شود سرمستى مقام و غرور حاصل از آن انسان را به خود مشغول مى دارد به گونه اى که وظايف خود را فراموش مى کند و نيز هشدار مى دهد مبادا گمان کنى که اگر به امور مهم نيازمندان رسيدگى کردى در ترک امور غير مهم معذور هستى. چنين نيست;

✔️ بلکه همه امور آنها بايد مورد نظر باشد از کوچک تا بزرگ و اى بسا تضييع کار کوچکى سبب مصائب بزرگى شود و يا لا اقل مايه شکستن قلب آنها گردد.

?ادامه دارد….

═══✙❆♡❆✙═══

═══✙❆♡❆✙═══

‌?
?امام یا همان انسان کامل ،مثل هسته و ریشه ای است که تمام هستی به اذن حق تعالی،مراتب نوری و ظهوری اوست.

?به عنوان مثال در یک درخت با همه ی اجزاء-ساقه،ریشه،برگ،جوانه،شکوفه،گل و میوه-اصالت با ریشه است.

?اگر این درخت خود را در میوه بشناسد،مغرور می شود و فکر می کند از خود چیزی دارد؛ولی چند روز دیگر که میوه فاسد شود،چیزی نخواهد داشت.

?اگر خود را در برگ بشناسد،چند روز دیگر که خزان شود و برگ هم بریزد،باز هیچ ندارد.

?اگر خود را در ساقه بشناسد وقتی سیل بیاید آن هم می رود و….

?اما اگر در ریشه بشناسد و سعی در محافظت از خود در ارتباط با ریشه داشته باشد،همیشه هست؛هم در خزان هست؛هم در زمستان زیر برف،هم در بهار و وزش های باد؛در تابستان هم محصول دارد.

?جریان مقام امام در نظام هستی،جریان ریشه است و نشاط و سعادت ما فقط در شناخت این ریشه می باشد.

?اگر آن را شناختیم و با آن ارتباط برقرار کردیم،در هر سه عالم زنده ایم؛هم در دنیا،هم برزخ و هم در آخرت.

?چنان که درخت اگر خزان برگش را بریزد یا میوه از آن جدا شود، باز هم زنده است و بار می دهد.

?اما اگر امام را نشناسیم و دل به شاخ و برگ عبادات خوش کنیم،آن عبادات مغرورمان می کند و در یک امتحان و سختی رنگ خود را از دست می دهند.لذا می بینیم اصلا حال و حضور نماز نداریم و نمی دانیم چه می گوییم.پس باید آن اصل و ریشه را دریابیم و بشناسیم…

#معرفت_امام

?۳. عَهْداً و عقداً و بیعةً.?

?ای امام زمان ما با تو عهد می‌بندیم؛ بالاتر از عهد، با تو گره می‌خوریم؛ بالاتر از گره، با تو بیعت می‌کنیم که هر چه که تو گفتی ما همان طور باشیم.

?گویی عهد، حداقل است و عقد، حد متوسط و بیعت، حد کامل ارتباط با امام است.

?علاقه در این دعا رو به رشداست؛ زیرا ابتدا می‌گوید: من با تو عهد می‌بندم؛ بالاتر از آن با تو گره می‌خورم و بالاتر از آن با تو بیعت می‌کنم.

?دو نفر ممکن است با هم عهد ببندند و وعده داشته باشند؛ اما به هم گره نخورند. «عقد» یعنی گره. ممکن است عهد باشد، عقد هم باشد؛ اما تسلیم نباشد.

?می‌گوید: «وَ بَیعَةً»، یعنی تسلیم است. «عهداً» تعهد با حضرت مهدی، «عقداً» عقد با امام زمان، «وَ بَیْعَةً» بیعت با او است.

?۴. لَهُ فی عُنُقی؛ برای آن حضرت در گردنم. ?

?علاقه در این دعا حتمی است؛ زیرا می‌گوید: این علاقه به گردن من است.

?چقدر خوب است که این علاقه تابلو شود! می‌گوید: «فِی رَقَبَتِی» یعنی به گردن من. ممکن است کسی علاقه داشته باشد،ولی افتخار نکند.

?۵. لا اَحُولُ عَنْها؛ که هرگز از آن سرنپیچم.?

?این فراز و جمله بعد، نشان ثبات قدم منتظر است.

?یکی از شاخصه‌های زندگی مهدوی، ایستادگی در مسیر حق و استواری بر صراط مستقیم در حوادث، جریانات و بروز فتنه هاست.

?۶. وَ لا اَزُولُ اَبَداً؛ و هرگز دست نکشم.?

?«حول» به معنای تغییر و تبدیل و «زوال» هم به معنای زائل شدن و از بین رفتن است.

?این عبارت به این معناست که من در عهد و پیمان با امام زمانم، نه دچار دگرگونی می‌شوم که از درون تغییر کنم و نه به سبب سختی‌ها و شرایط بیرونی، سست می‌شوم و از حرکت باز می‌ایستم. همواره در این مسیر، ثابت و استوار باقی می‌مانم و دست از عهدم بر نمی دارم؛ زیرا وفای به عهد، از ویژگی‌های مؤمنان است.

#استاد_قرائتی
#دعای_عهد

?درباره مدّت جنگ حضرت «قائم- عجّل اللَّه تعالى فرجه الشّريف-» و تصفيه جوامع بشرى و برگشتن به حالت عادى، روايات گوناگون و متفاوت، از ۸ ماه و ۵ سال به بالا، نقل شده است.

?ولى با در نظر گرفتن قدرت فوق مدرن آسمانى و زمينى و انسى و جنّى و جمادى و حيوانى و نظاير آن ها، كيفيت تسخير كره زمين در كمترين مدت ممكن روشن مى شود چون حركت ارتش با «باد» و «طىّ الأرض» (يا هوا پيماهاى مافوق سرعت صوت و بلكه چندين برابر بيشتر كه تا آن روز پيشرفت خواهد كرد يا با وسايل سرعت سير نور) انجام خواهد يافت و دستور العمل فرماندهان، هر وقت نياز داشتند، در كف دستشان نوشته خواهدشد و چون امام عليه السلام به پشت و سينه آن‌ها دست كشيده و احتياجات آن‌ها را برايشان روشن و شفاف ساخته و به هر سوى كره زمين اعزام مى كند، ترديدى باقى نمى ماند كه در كلّ روى زمين صداى دلنواز حق و حقيقت «أشهد أن لا إله إلّااللَّه وأشهد أنّ محمّداً رسول اللَّه و… » در كمترين مدت و زمان پيش بينى شده در گفتارهاى حجج الهى، طنين أفكنده و جاى جاى دور و نزديك اين كره خاكى را فرا خواهد گرفت.

?پس همان مدت ۸ ماه، معقول و قابل قبول است؛ زيرا اين ترقيات و تكامل روز افزون در ابعاد مختلف و هم چنين تكامل رشد فكرى انسان‌ها و قدرت نظامى و نيروى تهاجمى و واكنش سريع و وسعت تبليغاتى امام عليه السلام و تسلّط كامل آن حضرت به زواياى اسرارآميز گيتى و بلوغ افكار بشريّت و… نشانگر آن است كه، همان مدّت ۸ ماه، براى تسخير و تصرّف كره زمين و پياده كردن حكومت «اللَّه» كفايت مى كند.

?مگر اين كه با پيش آمد غير مترقّبه و ناگهانى، اين همه تشكيلات و ترقيات و پيشرفت هاى بشريّت از جوامع جهانى رخت بر بسته و نابود شود و دوباره به عصر «حجر» برگشته و با آهن پاره هايى بنام شمشير و نيزه، جنگ و ستيز و پيكار شروع شود كه در آن صورت، مدّت زياد لازم خواهد بود.

?ولى آن طور كه قبلًا نيز گفتيم: اين عقب گرد و از بين رفتن تمامى فورمول هاى پيشرفته بشر، نه از جهت علمى قابل قبول است و نه عقل آن را مى پذيرد.

?۱- در چند حديث از امام باقر عليه السلام آمده است فرمود: هشت ماه شمشير بر دوش مى گذارد و آشوب گران و فتنه جويان را مى كشد و همواره دشمنان خدارا نابود مى سازد تا خدا راضى شود ابوبصير عرض كرد چگونه مى فهمد كه خدا راضى شد؟! فرمود: در دل او رحمت مى افكند. »

#شبهات_مهدویت
#پرسش_مهدوی
?پرسش و پاسخ درباره ی امام زمان
✍محمد امینی گلستانی

پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله در حدیثی می فرمایند :
شستن صورت و دست ها و مسح سر و پاها در وضو، رازی دارد.

☘ شستن صورت در وضو، یعنی خدایا! هر گناهی که با این صورت انجام دادم، آن را شست وشو می کنم تا با صورت پاک به جانب تو بایستم و عبادت کنم و با پیشانی پاک سر بر خاک بگذارم.

☘ شستن دست ها در وضو، یعنی خدایا! از گناه دست شستم و به واسطه گناهانی که با دستم مرتکب شده ام، دستم را تطهیر می کنم.

☘ مسح سر در وضو، یعنی خدایا! از هر خیال باطل و هوس خام که در سر پرورانده ام، سرم را تطهیر می کنم و آن خیال های باطل را از سر به دور می اندازم.

☘ مسح پا، یعنی خدایا! من از رفتن به مکان زشت پا می کشم و این پا را از هر گناهی که با آن انجام داده ام، تطهیر می کنم.

? من لایحضره الفقیه، ج 2، ص 302، ح گروه دیده بان ولایت