?مهدی شناسی ۵۰۰?
?زیارت آل یاسین (۶)?
?السَّلامُ عَلَیْكَ یَا دَاعِیَ اللَّهِ وَ رَبَّانِیَّ آیَاتِهِ?
?داعی الله، مقام امام عصر علیه‌السلام در زیارت آل یاسین است?
◀️در این زیارت می خوانیم: «السَّلامُ عَلَیْكَ یَا دَاعِیَ اللَّهِ وَ رَبَّانِیَّ آیَاتِهِ». «داعی الله» یعنی کسی که دعوت می‌کند به سوی خدا. مثل اینکه بگوییم: «السلام علیک یا رسول الله»، یعنی فرستاده خدا.
◀️«داعی» خدا کسی است که خدا او را به عنوان دعوت کننده انتخاب کرده؛ پس این مقامی است که از شئونات رسالت و امامت برخوردار است. ویژه کسی است که خداوند به او اذن می‌دهد که دیگران را به جایگاهی دعوت کند.
◀️یک موقع کسی صاحب مجلس است. می‌گوید فلانی برو دیگران را دعوت کن که بیایند. این کلمه “فلانی برو” موضوع آن محرمیت و خودی است. حالا می‌گوید تو که خودی و مَحرم هستی، برو و دیگران را دعوت کن.
◀️«داعی الله» یعنی کسی که خودش به آن جایگاه الهی و انسانی رسیده و آن قرب الی الله را دارد و حالا از طرف خدا بقیه را به دین و هم به طاعت خدا دعوت می‌کند.
◀️مقام داعی مقام خیلی مهمی است؛ یعنی اعتبار فوق‌العاده‌ای دارد. این مقام اولاً و بالذات و اصالتاً برای پیغمبر صلی‌الله‌علیه‌وآله است و بعد برای بقیه معصومین علیهم‌السلام.
◀️در مورد پیغمبر قرآن می فرماید: «یا أَیُّهَا النَّبِیُّ إِنَّا أَرْسَلْناكَ شاهِداً وَ مُبَشِّراً* وَدَاعِیًا إِلَى اللَّهِ بِإِذْنِهِ= ای پیامبر! ما تو را به رسالت فرستادیم تا گواه باشی و مژده دهی و بترسانی* و به اذن حق (خلق را) به سوی خدا دعوت کنی». (سوه احزاب/آیات 46-45)
◀️گاهی کسی به ما فیزیک و شیمی و… یاد می‌دهد. او واسطه است تا ما را با رمز و راز آن علوم آشنا کند. یک کسی هم ما را به جایی می‌برد که بالاتر از آن امکان‌پذیر نیست؛ یعنی تا پیش خدا. این نزدیک شدن را «شفع شدن» می‌گویند.
◀️«شفع» یعنی جفت شدن. یعنی در معرض ارتباطی‌اش قرار می‌گیری و ذهن و دلت را به او می‌سپاری. همین که دل و ذهنت را به او سپردی، ذهن و دلت را می‌گیرد. حالا اگر بطور ذهنی ارتباط بگیری یا دلی فرقی نمی‌کند. او ذهن و دلت را به یک جایی می‌برد. اگر ذهنی ارتباط بگیری، ذهنت را پیش خدا می‌برد. عقل و فکرت را می‌برد. در عقل و فکرت نورانیت و شناخت ایجاد می‌کند؛ اما اگر دل بدهی، دلت را می‌برد و عاشقت می‌کند.
◀️ کسی که در راه سلوک می‌افتد و به سمت امام زمان علیه‌السلام و خانواده آسمانی می رود، روحش آزاد می‌شود. همین آزاد که شد، شاد می‌شود. دیگر شرائط سخت زندگی اذیتش نمی‌کند. هر طوری هست می‌سازد و قناعت دارد. چون می داند که قرار نیست در این شرایط و در اینجا بماند.
◀️این را باید بفهمید که واقعاً خدا و اهل بیت و خانواده آسمانی‌تان منتظر شما هستند و توقع دارند شما خودتان را سالم به آنجا برسانید و در این طرف معطل نکنید.
◀️پس اگر می‌خواهیم پیش خانواده اصلی مان برگردیم، باید دل به جایی بدهیم که ما را پیش خانواده‌مان ببرد. در اینجا نقش «داعی» خیلی مهم است. داعی یعنی آن کسی که می‌آید تو را سالم به خانواده‌ات می‌رساند. به آن جایی که قبلاً بودی؛ به آنجایی که اصل و خانه و وطن و ریشه تو است. امام زمان آمده که تو را پیش آباء و اجداد طاهرینت ببرد؛ پیش خودش که زنده است. همین که پیش خودش باشی، کافی است. چون پیش همه هستی. او آمده تو را به مقام خودش ببرد.
◀️داعی بودن اذن می‌خواهد. هر کسی هم نمی‌تواند داعی باشد؛ یعنی هر کسی نمی‌تواند از کسی دستگیری کند که بخواهد دیگران را به جایی برساند. باید خودش اذن داشته باشد. مؤمنین حقیقی بعد از ائمه داعی هستند. برای همین هم مسئله داعی آنقدر مهم است که به شما می‌گویند وقتی می‌خواهید با امام زمان علیه‌السلام حرف بزنید، این داعی بودن را از او بخواهید. بگو آقا من می‌خواهم مثل شما باشم. مثل بعضی شاگردها که از استادشان می خواهند شبیه آن‌ها شوند.