سخن گهربار
22 آبان 1396 توسط ندا بهرامي
?قلب ها هستند که آبستن حقائق می شوند و زبان ها آنها را به دنیا می آورند ، کشتزار قلب های مومنان پاک طینت مزرعه حکمت است و خدا باغبان آن!
«اَلْبَلَدُ اَلطَّيِّبُ يَخْرُجُ نَباتُهُ بِإِذْنِ رَبِّهِ» [1] #ترجمه : زمین پاک است که گیاهش به اذن پروردگارش بیرون می آید.
?آنان که قلب خود را از پلیدی ها می آلایند اعمالشان الهی شده و مروارید بی همتای حکمت و حقیقت در صدف وجودشان می روید
گوهر پاک بباید که شود قابل فیض
ور نه هر سنگ و گلی لؤلؤ و مرجان نشود[2]
?پس صافی شو تا می توانی!
پاک و صافی شو و از چاه طبیعت به درآی
که صفایی ندهد آب تراب آلوده[3]
────────────────────
[1] سوره أعراف،58
[2] حافظ، غزل 227
[3] حافظ،غزل ۴۲۳